خداوند توفیق بدهد به اینکه هر چه می دانیم عمل نمائیم؛ اگر عمل کردیم به آنچه که می دانیم و زیر پا نگذاشتیم و چشممان را نپوشاندیم [کار درست می شود]؛ ولی اگر چشم را پوشاندیم و [مثلاً] دست روی چشم بگذاریم، قسم می خوریم که الآن روز را نمی بینیم!! راست هم هست، دروغ نیست. تا کسی دستش را جلوی چشمش گذاشته روز و شب را نمی بیند، هیچ چیز دیگر را هم نمی‌بیند. عمل نکردن به معلومات هم همین طور است.
«مَن عَمِل بِما عَلم أورَثَه اللهُ عِلمَ ما لا یَعلَم»؛ هر کسی به معلوماتش عمل کند، خداوند مجهولاتش را معلومات می کند به همان دلیلی که همین معلوماتی را که فعلاً دارد، در زمان کودکی نداشت.
همین معلومات را خداوند به تدریج به او یاد داد؛ پس به طور حتم اگر کسی معلوماتش را زیر پای خودش نگذاشت، بگو برو راحت باش، دیگر خاطرت جمع باشد. سر وقتش به آنچه که محتاجی عالم می‌شوی. بلکه از این هم بالاتر در روایت هست: «مَن عَمِل بِما عُلم کَفی ما لم یَعلم.»
دیگر به او می‌گوید موقوف؛ ای کسی که عمل می‌کنی به معلومات، در فکر چیز دیگر نشو، بقیه امور با آنهاست. همان‌هائی که همین مقدار را به شما اعلام کرده‌اند، زیادی بر این مقدار را هم، آنها اعلام می‌کنند. تو دیگر در فکر نباش، یعنی غصه‌اش را نخور.
دستت درد نکنه مطلب بسیار خوبیه، امیدوارم در آینده منبع مطالب رو هم ذکر کنید و اگر نقل قول است بفرمایید از کیست. در مورد این مطلب هیچ شکی نیست زیرا نصیحت معمول حضرت آیت الله بهجت بوده و بسیار نقل شده اما ممکن است در فضای مجازی خدای ناکرده مطالب بی اساسی به علمای دین و بزرگان معرفت نسبت داده شود.
موفق باشید